De mensen die mij echt goed kennen weten dat ik een fascinatie heb voor tijd. Het begrip, wat je ermee kan op deze wereld en wat vooral ook niet. Ik geloof bijvoorbeeld dat verveling een nuttige besteding is van je kostbare tijd. Deze winter was ik 7 weken met vriendin, kind van 2 en hond in een slaperig dorpje in de bergen van Andalusië. Tijdens deze reis en het verblijf daar vielen veel zaken op zijn plek. Hoe mijn kijk op tijd is bevestigend en veranderd heb ik uiteengezet in dit blog. Voor mezelf als geheugensteuntje en wie weet als inspiratie of herkenning voor jou.
Tijd is schaars dus gebruik het
Een gedachte die al langere tijd bij ons speelde: overwinteren in Spanje. En ineens was die winter daar. Vorig jaar het huis al geboekt, afgelopen december stapten we in de auto voor onze reis van 2500 km. We hebben het vaker overwogen: kan het wel? Lukt het in combinatie met ons werk? Is 6 weken niet te lang? Daar kom je op één manier achter. Doen. En ja, het is nooit handig en komt ook nooit uit. Maar als je eenmaal de keuze maakt vormen zaken zich naar jouw keuze en kan je mensen ook deelgenoot maken van deze tijdelijke verandering. En wat bleek, het kan gewoon.
Van nieuwe prikkels, naar verveling, naar rust, zoeken naar nieuwe prikkels, naar verveling, naar huis
We kozen bewust voor een plek waar we tot rust konden komen. Een plek dichtbij de natuur met de nodige ruimte voor een actieve hond en kind van 2. Dat vonden we in Benadalid, één van de vele Pueblo Blancos in de regio met minder dan 250 inwoners. Geen supermarkt, geen restaurant. Enkel een barretje dat op wisselende tijden op was. Dat was wel even schakelen: van ons drukke sociale en werkende leven naar een oase van niks. De eerste dagen nog veel nieuwe indrukken en prikkels maar al snel heb je alle 6 straten wel gezien. Dan begint de verveling. En het zit omsloten in het woord: dat is gewoon vervelend soms. Maar wanneer je je hier aan over kan geven en werkelijk kan vertragen wordt verveling rust. Om daarna weer te veranderen in verveling. Dit is echt een golfbeweging voor ons geweest in deze korte periode wat de vraag doet reizen: zijn wij het verleerd om écht rust te vinden voor een langere tijd en verslaafd geraakt aan altijd maar “dingen doen”?
Minder nuttig ingevulde tijd
Kirsten en ik besloten vooraf de weken goed te verdelen: ieder 4 dagdelen werk en de overige 3 dagen tijd met elkaar. Wanneer de één zijn werkdagdeel had, zorgde de ander voor het vermaak van ons kind. Een mooie balans van de doorgaande werkzaamheden voor onze opdrachtgevers en daarbij meer tijd voor en met elkaar. Eerlijk is eerlijk, een volle dag met je tweejarige in een totaal prikkelloze omgeving kan een uitdaging zijn. Telkens weer iets nieuws verzinnen om samen te ondernemen (tv kijken telt niet). En die tijd vul je automatisch niet “nuttig” in volgens onze westerse kijk op tijd. Er wordt geen werk verzet, geen geld verdiend… en die kijk op onze tijd is best een groot probleem. Wat maakt dat je tijd nuttig is besteed? Wie bepaalt dat? Waar ik achter kwam: juist de grote ideeën en het kleine geluk vind je in deze tijd: in de “tussentijd”.
Een nieuwe relatie met het begrip “tussentijd”
In de design wereld weten we hoe belangrijk restruimte is om hetgeen wat je wil laten zien extra aandacht te geven. Een pagina vol met tekst en foto’s vergt energie om volledig te scannen en tot je te nemen. Daarnaast leiden daarmee veel zaken af van hetgeen je écht wil uitlichten. Zorg dus altijd voor focus in je designs, kies alleen die elementen die écht iets bijdragen aan je boodschap en zorg voor veel restruimte en tussenruimte.
In ons dagelijks leven zijn we dat verleerd. We hebben het wel vaak over tussentijd: de periode tussen twee andere bepaalde tijdsruimtes of tijdstippen in. Deze tussentijd zijn we geneigd in te vullen met kleine taakjes of sterker nog, deze tijd willen wij liever “doden”. Je mail bijwerken, appje versturen, door je socials scrollen, telefoontje plegen, podcast luisteren. Veelal een handeling met je mobiele telefoon trouwens. Maar waarom willen wij alle tijd graag invullen en “benutten”? Tijdens ons verblijf in Spanje werd deze tussentijd in verhouding veel groter dan we doorgaans gewend zijn in ons dagelijkse leven in Nederland. We werkten minder, er was vrijwel niks te doen in ons dorpje en daarmee werd de tussentijd vaker de hoofdtijdsruimte. En juist in die ruimte, wanneer je je telefoon onberoerd laat (wat nog altijd erg lastig blijkt), creëer je meer ruimte om dingen te zien, voelen en bedenken. Zo kreeg ik meer oog voor de kleine ontdekkingen van mijn zoon door samen veel te spelen en dingen te ondernemen, had ik meer en diepere gesprekken met Kirsten en bedacht ik heel wat creatieve campagneconcepten en nieuwe invalshoeken voor mijn werk.
Mijn voornemen:
meer tussentijd
Door dit inzicht, wat ik eigenlijk al wist maar nu echt heel zichtbaar werd, heb ik als voornemen nóg meer ruimte te creëren voor tussentijd. Dat kan enerzijds door minder dingen te plannen, effectiever te werken maar ook door de reeds bestaande tussentijd minder invulling te (willen) geven.
1. Minder afleiding, minder mobiele telefoon
De snelste manier om meer tussentijd te winnen is om tussentijd die er al is niet in te vullen of te doden. Die mobiele telefoon heel ver weg leggen en minder interessant te maken. Ik heb al een maximum ingesteld van 30 minuten social media tijd per dag en ben me heel bewust van het gebruik van dat ding. Daarnaast heb ik sinds kort ook de app Opal gedownload, die je activiteit bijhoudt en helpt bij concentratie en het minimaliseren van je schermtijd. Dat werkt écht geweldig. Toch blijft het een gevecht. Maar nu ik de winst van het niet invullen van tijd heb ondervonden wordt het weer iets makkelijker verwacht ik.
2. Meer naar buiten, meer sociaal contact
Ik kan zeker niet zeggen dat ik weinig buiten kom en geen sociaal mens ben. In tegendeel. Dankzij onze hond kom ik de afgelopen vijf jaar veel meer buiten en zie en spreek ik mijn collega’s en opdrachtgevers vrijwel dagelijks en zie ikmijn familie en vrienden wekelijks. Maar in Zuid Europa is dit toch van een hele andere orde. Het leven speelt zich daar veelal buiten af, men ontmoet elkaar vrijwel dagelijks in de bar of een restaurant en nemen vaker de tijd om elkaar te ontmoeten buiten huis en werk om. Dit wil ik zeker meenemen in mijn dagelijkse routine. Vaker eens ergens lunchen, na werktijd één of twee biertjes drinken in een bar en ‘s avonds vaker mensen opzoeken in plaats van achter de tv belanden.
3. Meer tussentijd creëren met AI
Om meer tussentijd te creëren moet je minder plannen of je tijd nuttiger besteden zodat er effectief meer tijd overblijft. Met de komst van AI is het mogelijk geworden om repeterend werk te automatiseren. Zoals de rijksten personal assistents hebben om repeterend werk van hen over te nemen, zo is er steeds meer mogelijk om met een goede prompt een AI bot te trainen om zaken van je over te nemen. Je mail checken, categoriseren en beantwoorden, je reizen plannen, je socials bij te houden en interessante zaken eruit te filteren. Daarmee kan je veel selectiever worden in werken aan datgene wat ook echt zinvol is en waarin je echt een verschil maakt als mens. Met als doel dus minder hoeven werken met eenzelfde resultaat. In een aflevering van POM, de podcast van Alexander Klöpping en Ernst-Jan Pfauth, bespreken ze hoe je je werk kan delegeren aan een AI. Iets waar ik me komende tijd meer in wil verdiepen.
4. Minder dingen belangrijk maken
Een aantal jaren geleden las ik het boek ‘4000 weeks’ van Oliver Burkeman. Dit boek benadrukt het belang van tijd en hoe we jouw 4000 weken op aarde effectiever kan benutten. Enkele belangrijke tips zijn:
1. Prioriteiten stellen: Identificeer wat echt belangrijk voor je is en focus daarop.
2. Bewustzijn van tijd: Realiseer je dat tijd beperkt is en maak keuzes die overeenkomen met je waarden.
3. Minimalisme: Vereenvoudig je leven en verminder afleidingen om meer waarde te halen uit je tijd.
4. Acceptatie: Omarm het feit dat je niet alles kunt doen en leer nee te zeggen om je tijd te beschermen.
5. Doelen stellen: Stel duidelijke doelen en werk doelgericht om meer voldoening te halen uit je inspanningen.
Veel van deze tips pas ik al toe in mijn leven. Maar toch: goeie reminder weer. Zo pakken we bijvoorbeeld met Buenaparte niet elke opdracht (meer) aan: alleen daar waar we écht van waarde zijn en waarbij de opdrachtgever ook iets van waarde creeert. We leren vaker nee te zeggen. Daarnaast leid ik een redelijk overzichtelijk leven: ik weet waar ik gelukkig van wordt en waar niet van zodat ik goede keuzes kan maken.
Desalniettemin werk aan de winkel. Tips of gedachten? Hook me up! Dan maak ik wat tussentijd vrij.