Stel je twee mensen voor.
De een roept luid en duidelijk: “Ik heb de oplossing.”
De ander zegt: “Dit is complex. Maar ik neem je mee.”
Wie denk je dat het grootste publiek trekt?
Je voelt het waarschijnlijk al. Het is bijna altijd de eerste. Die simpele, ferme, goed te onthouden boodschap. Niet altijd onderbouwd, niet altijd houdbaar, maar wel glashelder en overtuigend in z’n eenvoud.
Klinkt frustrerend, zeker als jij wél goed hebt nagedacht. Als jouw verhaal wél klopt. Als je de nuance wél wil meenemen. Maar dit is geen pleidooi voor oppervlakkigheid. Integendeel.
Dit is een uitnodiging om als veranderaar of organisatie met een missie iets fundamenteels te (h)erkennen: een goed verhaal wint niet omdat het klopt. Een goed verhaal wint omdat het raakt.
De psychologie van de massa
Mensen zijn geen rationele wezens met een vleugje emotie. Ze zijn emotionele wezens met af en toe een rationele opleving.
In tijden van onzekerheid zoals inflatie, klimaat, oorlog en polarisatie, kiezen we eerder voor zekerheid dan voor nuance. We verlangen naar simpele kaders, snelle oplossingen, duidelijke vijanden en herkenbare helden.
Dat is waarom een partij als de PVV in no time meters maakt: hun verhaal is helder, herhaalbaar, en spreekt tot het gevoel. Of je het er inhoudelijk nou mee eens bent of niet.
En partijen met een goed doordacht, moreel onderbouwd, systemisch verhaal? Die blijven vaker hangen in de marge, of preken voor eigen parochie. Niet omdat ze ongelijk hebben maar omdat hun verhaal moeilijker te voelen is.
En toch: het diepe verhaal is nodig
Diepere verhalen bouwen iets op. Ze geven richting, context, langetermijnvisie. Ze kijken verder dan de waan van de dag. Ze helpen mensen niet alleen te reageren, maar te reflecteren. Maar daar is wel iets voor nodig: verbeeldingskracht.
Want als je iets vertelt wat nog niet bestaat, zoals een betere toekomst, een andere manier van werken of een nieuw systeem, dan moet je mensen mee kunnen nemen in een wereld die ze nog niet kennen. En dat doe je niet met cijfers of beleidsstukken. Dat doe je met verhaal. Met beelden. Met stem. Met verbeelding.
Daarom ontwikkelde ik De Verbeeldingsmachine
Een creatieve methode waarmee je jouw visie of idee vertaalt naar een verhaal dat je publiek wél voelt. Geen droge propositie, maar een levendig scenario. Geen beleidsstuk, maar een toekomst die je je kunt voorstellen. Geen PowerPoint, maar een sterk verhaal dat de wereld in beweging zet.
Of je nu werkt aan duurzaamheid, zorg, onderwijs, tech of beleid, jouw verhaal verdient het om niet alleen begrepen, maar ook gevoeld te worden. Want alleen dan gaat het leven. Alleen dan doet het ertoe. En alleen dan maakt jouw complexe, doordachte visie écht impact.
Hoe laat je je boodschap landen?
Een verhaal hoeft niet simpel te zijn, maar wel eenvoudig te volgen. Dat begint bij de volgorde waarin je vertelt. Als je wil dat je verhaal aankomt, gebruik dan dit ritme:
- Begin met het gevoel: Wat leeft er? Wat raakt? Wat schuurt? Waar zit de behoefte?
- Introduceer dan de belofte: Wat zou er mogelijk zijn als we het anders doen?
- En pas daarna je oplossing of visie: Wat zie jij voor je? Wat stel jij voor?
Dat is de volgorde waarin mensen luisteren. Eerst voelen ze, dan hopen ze, pas daarna willen ze weten hoe.
Je hoeft geen populist te zijn om gehoord te worden. Maar je mag wel leren van de kracht van eenvoud, emotie en verbeelding. Niet om te versimpelen wat belangrijk is maar om het begrijpelijker te maken. Menselijker. Voelbaarder. Zodat jouw verhaal mét die nuance, mét die inhoud, mét die lange adem, óók de ruimte krijgt die het verdient.
Wil je ontdekken hoe jouw verhaal nog beter binnenkomt? De Verbeeldingsmachine draait, helemaal gratis. Voer jouw visie in en we maken er iets van dat blijft hangen, dat de potentiële impact toont.