Ik kan het niet helpen. Elke keer weer betrap ik mezelf erop: scrollen, klikken, lezen. Nieuwsapps openen, op zoek naar de laatste uitspraken van Trump. Vervolgens de reacties checken, doorklikken naar andere berichten, nog meer negativiteit. Voor ik het weet, leg ik mijn telefoon moedeloos weg. Een half uur verspild aan verhalen waar ik niks aan kan veranderen. Herkenbaar?
Het roept een dilemma op. Blijf ik altijd op de hoogte van het wereldnieuws, dat grotendeels negatief is? Of trek ik me terug in mijn bubbel, waar ik samen met Buenaparte wél een positieve impact kan maken?
Negatief nieuws scoort
Waarom is er zo weinig ruimte voor positieve berichten?
Het is geen toeval dat slecht nieuws de headlines domineert. Rampen, schandalen en conflicten trekken nu eenmaal aandacht. Ons brein is geëvolueerd om te letten op gevaar. Negatief nieuws voelt belangrijk. Het roept emotie op, het triggert angst, woede of verontwaardiging—en dat houdt ons geboeid.
Media weten dit. Negativiteit verkoopt. Het klikt, deelt en scoort. De algoritmes van onze nieuwsfeeds zijn erop ingericht om onze aandacht vast te houden. En wat houdt beter vast dan een constante stroom van problemen en bedreigingen?
Maar het heeft een prijs. Ons wereldbeeld raakt vertekend. We gaan geloven dat alles erger wordt, dat er weinig hoop is. Terwijl er zóveel positieve ontwikkelingen zijn die de headlines nooit halen.
Verslaafd aan de verontwaardiging
Waarom we niet kunnen stoppen met doomscrollen
Laten we eerlijk zijn: negatief nieuws lezen geeft een soort kick. Het biedt drama, spanning, conflict. En laten we Trump even als voorbeeld nemen. Zijn uitspraken, zijn gedrag—het is bizar en intrigerend tegelijk. Elke nieuwe headline voelt als een aflevering van een serie waar je maar niet mee kunt stoppen.
Maar achter die nieuwsgierigheid schuilt iets gevaarlijks: een verslaving aan verontwaardiging. De behoefte om bij te blijven, om elk detail te weten, sleept ons mee. Elke klik geeft een korte dopaminepiek. En daarna? Leegte. Machteloosheid.
Ik betrap mezelf erop dat ik steeds opnieuw dat cirkeltje doorloop. Nieuws openen, verontwaardigd raken, doorklikken, weer van voren af aan. Maar het verandert niets. Het maakt me eerder moedeloos dan geïnformeerd.
Er gebeurt zoveel positiefs in de onderstroom
Het mooie is: de echte verandering gebeurt vaak buiten de spotlights. In de onderstroom. Daar waar mensen in stilte bouwen aan een betere wereld. Kleine initiatieven, nieuwe samenwerkingen, creatieve oplossingen—ze vinden elke dag plaats.
Het probleem? Deze verhalen zijn niet ‘sexy’ genoeg voor het grote nieuws. Geen ophef, geen schandaal, geen drama. Maar juist in die onderstroom zit hoop. Dáár zit de beweging die écht telt.
Het vraagt alleen iets van ons: we moeten actief zoeken naar die verhalen. Ze bewust een plek geven. Want als we alleen blijven focussen op wat misgaat, raken we blind voor alles wat al goed gaat.
De kracht van kantelpunten
Hoe 25% van de mensen verandering kan aanjagen
In een eerder blog schreef ik over kantelpunten. Over hoe slechts 25% van een groep genoeg kan zijn om de meerderheid mee te trekken richting verandering. Fascinerend, toch?
Dit principe biedt hoop. Want het betekent dat je niet de hele wereld hoeft te overtuigen. Verandering begint klein. Het kantelpunt wordt bereikt als een kwart van de mensen een nieuwe norm omarmt. Daarna kantelt de rest vanzelf mee.
Dus waarom zouden we onze aandacht verspillen aan negativiteit waar we geen invloed op hebben? Als we ons focussen op de 25%—de voorlopers, de doeners, de dromers—dan bouwen we samen aan die omslag.
Het dilemma: op de hoogte blijven of focussen op impact?
Mijn keuze: de circle of influence
En daar zit ik dan. Met mijn verslaving aan Trump-nieuws en wereldwijde drama’s. Wat nu? Blijf ik alles volgen? Of kies ik bewust voor focus?
Stephen Covey introduceerde ooit het idee van de circle of influence: richt je energie op de dingen waar je wél invloed op hebt. Dat is precies waar ik op uitkom.
Ik wil weten wat er speelt in de wereld, maar niet ten koste van mijn eigen energie en impact. Ik wil mijn tijd besteden aan wat ik wel kan veranderen. Aan verhalen die inspireren in plaats van verlammen.
De Verbeeldingsmachine: meer ruimte voor hoopgevende verhalen
Met Buenaparte lanceerden we afgelopen jaar de Verbeeldingsmachine. Een plek, een platform, een beweging—waar je jouw positieve, hoopgevende ideeën kan omzetten in tastbare en overtuigende verhalen en daarmee de ruimte en aandacht kunnen krijgen die ze verdienen.
Waarom? Omdat verhalen krachtig zijn. Ze zetten mensen aan het denken, brengen beweging op gang. Goede verhalen maken het verschil. Ze verbinden, inspireren en laten zien wat er wél kan.
De wereld heeft meer verbeelding nodig. Meer hoopvolle perspectieven. Meer verhalen die motiveren om bij te dragen aan verandering.
Conclusie: minder Trump, meer toekomst
Dus ja, ik blijf Trump af en toe checken. Ik blijf nieuwsgierig naar het nieuws. Maar ik kies ervoor om me niet te verliezen in negativiteit. Mijn focus ligt op de verhalen die wél iets in beweging zetten.
Want slecht nieuws verkoopt. Maar goede verhalen? Die veranderen de wereld.